Lekcja dla klasy 7Wykorzystano:https://www.youtube.com/watch?v=eR4Rn4oJ-P4Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.plCyprian Kamil Norwid MOJA PIOSNKA - tekst Tekst wiersza Cypriana Kamila Norwida "Moja piosnka II". Romantyczny tekst jest świadectwem nostalgii polskiego emigranta w XIX wieku. Moja piosnka II Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba.... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie, "Bądź pochwalony!" Tęskno mi, Panie... Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie, Równie niewinnej... Tęskno mi, Panie... Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, Bez światło-cienia... Tęskno mi, Panie... Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi, choć się tak nie stanie Przyjaźni mojéj... Tęskno mi, Panie...
CYPRIAN KAMIL NORWID "MOJA PIOSNKA" 200 lat temu, 24 września 1821 roku w Laskowie - Głuchach przyszedł na świat Cyprian Kamil Norwid, poeta, prozaik,
I tak być musi, choć się tak nie stanie. Przyjaźni mojej! Tęskno mi, Panie. Źródło: Cyprian Kamil Norwid, Moja piosnka [II]. Pokaż ćwiczenia: Ćwiczenie 1. Zgromadź jak najwięcej synonimów słów „ojczyzna” i „emigracja”, a następnie zapisz je w formie mapy myśli.
Kolejnym argumentem na potwierdzenia motywu nostalgii jest Moja piosnka II, która będzie zawierała elementy prostoty językowej. Jest to struktura śpiewno- wyznaniowa. Jak smutny jest los Polaka rzuconego w obce strony, najlepiej wyrażają słowa wiersza C.K Norwida pt. "Moja piosnkaII".Utwór C.K. Norwida "Moja piosnka [II]" powstał w 1854r. w Nowym Jorku. Składa się z 6 trzywersowych strof zakończonych refrenem "Tęskno mi, Panie". Tymi słowami Norwid nawiązywał do "Hymnu" J. Słowackiego z 1836r. Oba wiersze łączy tęsknota za ojczystym krajem, którą odczuwa emigrant.
Moja piosnka (II) (C. K. Norwid) Utwór Norwida jest wyznaniem podmiotu lirycznego (który można utożsamiać z poetą) ogarniętego tęsknotą za utraconą ojczyzną. . Zwrotki I, II, III, rozpoczynające się anaforą „do kraju”, rysują idealny obraz krainy, w której panuje szacunek dla Boga i życia („kruszynę chleba / Podnoszą z ziemi przez uszanowanie / Dla darów Nieba